Aspirotörün sesi kesildi. hafif bir rüzgar esiyor yüzüme. perdeler uçuyor az biraz. galiba huzur geliyor yavaş yavaş :)
20 Ağustos 2010 Cuma
9 Haziran 2010 Çarşamba
BİLİYORUM SANA BİR GÜN HOŞGELDİN DİYECEĞİM
Şimdi ben nereden başlayacağım yazmaya bu şiiri
nasıl yazacağım ne diyeceğim ki sana.
Hangi kelimeyi yazsam hangi cümleyi kursam beni anlarsın.
Dünya kaç kere daha dönecek.
Kaç mevsim daha geçecek.
Biz seninle yeniden ne zaman bakışacağız.
Dünyanın ne kadar, kaç kere dönmesi lazım yeniden buluşabilmek için
Sesizliğimi bozduğum o günde beri susuyorum.
Selamı sabahı kestiğim o günden beri ağlıyorum.
DÜnya bir rulet bir yanında sen bir yanında ben
Kaç tur sonra yeninden karşılaşacağız.
kaç defa döneceğiz dünyanın etrafında,
Kaç yıl sonra nerde ne zaman /ama elbet bir gün buluşacağız.
ben biliyorum ki bir gün sorğulamaktan vazgeçeceğim kendimi.
Ve sana HOŞGELDİN diyeceğim.
18 Mayıs 2010 Salı
Ve... VAZGEÇTİM.
O eski sahilde ki kumlara gömmüştüm hayallerimi yıllar önce.
Bir casaretti ki bende ki gömdüm ellerimi kuma ve geri çıkardım gömdüğüm hayallerimi.
Eskimiştiler, yıpranmış ve yaşlanmıştılar.
Ama mutluydular gömüldükleri kumda.
Güldüler bana.
Buldum onları yıllar sonra.
Seslerini duydum hatta konuştum.
Sonra sustum, onları dinledim.
Anladım geri gömdüm kumlara hayallerimi.
Ve vazgeçtimm...
14 Mayıs 2010 Cuma
11 Mayıs 2010 Salı
''HİÇ''
4 Nisan 2010 Pazar
Nisan kime yakışır?
Herkes Nisan diyor.
Nisan en çok kime yakışıyor.
Nisan en çok sana yakışıyor.
kırmızı dudaklarına,
çekik gözlerine.
uzun siyah saçlarına.
Nisan'ı takıyorsun çiçekli taç diye başına.
salınıyorsun ortalarda.
Gerdanında Nisan esansı güzel kokuyorsun.
Her zamankinden güzel.
Nisan güneşi gözlerine vurunca daha bir başka bakıyosun.
İnanki can yakıyorsun.
Aşkı yaşatıyorsun Nisanında .
Etekletinide hafif çektin mi yukarıya,
ayak bileklerinde mavi boncuklu halhalın
dalgalarla cilveleşir ayakların.
Nisan en çok sana yakışır.
Yarim İSTANBUL gel de öpeyim Nisan kokan gerdanından.
1 Nisan 2010 Perşembe
KARA
Gittin,
Ben duvarlarım arasında yalnız kaldım.
Hıçkırıklarımla yıkılacak sandım duvarlarım ama yıkılmadı.
Sen beni yalnız bıraktın.
Ama kafamı gömdüğüm bir odam, yokluğunda sırtımı yasladığım duvarlarım kaldı bana.
Duvarlarım da sen vardın senin resmin.
Gazetelerden kestiğim harflerle birleştirdiğim ismin.
Sarı duvarlarım KARA'ya boyandı. Ben hiç başka renkle kapatmadım üstünü.
Sen hep o boş duvarlarımın asi KARA'sı!
kalbimde hiç iyileşmeyecek yarasın!
Ben duvarlarım arasında yalnız kaldım.
Hıçkırıklarımla yıkılacak sandım duvarlarım ama yıkılmadı.
Sen beni yalnız bıraktın.
Ama kafamı gömdüğüm bir odam, yokluğunda sırtımı yasladığım duvarlarım kaldı bana.
Duvarlarım da sen vardın senin resmin.
Gazetelerden kestiğim harflerle birleştirdiğim ismin.
Sarı duvarlarım KARA'ya boyandı. Ben hiç başka renkle kapatmadım üstünü.
Sen hep o boş duvarlarımın asi KARA'sı!
kalbimde hiç iyileşmeyecek yarasın!
Yazan: Bİr çingene kızı
Kaydol:
Kayıtlar (Atom)