21 Mart 2010 Pazar

TERK


İki dakika durdu ve gitti.
Biliyordu, gitmek en çok ona yakışıyordu.
Gidenler kendini sınıyordu.
Terk edip gitmenin nasıl bir şey olduğunu,
Bende öğreniyorlardı.
Terk edilmek acıydı.
Ya terk etmek?

4 yorum:

f.ferdi durusulu(günesinoğlu) dedi ki...

hoş geldin aramıza çingene kızı,
esmeralda ve çingene kızı diyince; bu blog kelebek dostumun olabilir mi diye
düşünmedim değil (:
cin fikirli olabilirim, yanılıyor isem affola (:

terk edilen çöl yolunu tutarken,
terk eden hiç mi hiç konuşulmaz!
işte ben bundan nefret ediyorum,
artık terk edilen olmaktan sıyrılıp
terk eden olmalıyım
belki o zaman öğrenirim neler hissettiklerini
neler ile yüzleştiklerini!!
belki kim bilir...

sağlıcakla...

kupa bardak. dedi ki...

Sen fenasın fenaaa:)
Doğrudur güneşim oğlu.
Sen ne dersen odur.
Yakın zamanda yeni blogun tanıtımını yapıcam Allahın izniyle.

Sevgiler.

f.ferdi durusulu(günesinoğlu) dedi ki...

ehiii (:
cinim ben eti cin hemde
bir ısırımlık güneşin oğluyum hehe,

dostum hayırlı ugurlu olsun ilk yorumu yazmak bana nasip olduğu içinde çok şanslıyım ,tanıtımı birlikte yaparız dostumcum,
herşey güzel gönlünce olsun

sağlıcakla...

mutfakcini dedi ki...

Terkedilen düşünmezki terkedenin de acı çektiğini.Hırs,kin,intikamla yanar tutuşur sadece.Terketmek ona mahsustur çünkü.Özellikle kadınsa ayrılmak isteyen off offf.Gök olur gürler,taş olur yağar terkedilen.